Education is the passport to the future (Malcolm X)

Gisteren was ik jarig en ik heb een hele speciale verjaardag gehad. Ik heb gisteren 2 scholen bezocht in Serrekunda. De eerste school was een basisschool waar de kinderen van een goede vriend naartoe gaan. Ik geloof sterk in de kracht van onderwijs,  zoals Malcolm X het verwoordde: "Education is the passport to the future, for tomorrow belongs to the people who prepare for it today." Ik werd hartelijk ontvangen door de hoofdmeester en mocht een kijkje nemen in de klassen van Awa en Baba. Ik had een koffer vol schoolspullen meegenomen om uit te delen en wil bij deze ook de mensen en bedrijven die mij hierin support gegeven hebben bedanken. Ik wilde dat jullie erbij geweest waren om te zien hoe blij en dankbaar de spullen in ontvangst werden genomen. De klaslokalen zijn klein en naar onze begrippen overvol met leerlingen. Het weinige materiaal dat ze tot hun beschikking hebben is erg verouderd. Het plafond van de lokalen leek alsof het ieder moment naar beneden zou kunnen komen. Het sterkste punt is de passie van de leraren die lesgeven. Terwijl ik achterin de klas stond, tekende de leraar op het krijtbord het torso van een mens en schreef daar de namen van alle organen e.d. bij. Het zag er prachtig uit. Later die dag vroeg ik nog aan Awa wat ze later graag wil worden. Het antwoord was helder: arts. De lessen van deze leraar zullen zeker inspirerend zijn voor haar en ik hoop dat ze haar droom zal verwezenlijken. Het begint met onderwijs.

Na de basisschool zijn we naar de kleuterschool van Abdou gegaan. Abdou's ouders zijn allebei analfabeet. Beide hebben geen werk en wel 3 kindermondjes te vullen. Dat waren er eigenlijk 4, maar de oudste hebben ze toen hij een jaar of 4 was achtergelaten bij een verre kennis in Senegal. Ze hebben te weinig geld en perspectief om de kinderen zelf op te voeden. Abdou wilde ontzettend graag naar school. Iedere dag zag hij buurtkinderen naar school gaan. Zijn ouders kunnen het schoolgeld niet betalen en hun niveau en achtergrond maakt dat ze het belang van onderwijs ook niet inzien. Samen met mensen uit zijn omgeving heb ik ervoor gezorgd dat Abdou toch naar school kan gaan. Ik heb zijn schoolgeld betaald en buurtgenoten op het hart gedrukt erop toe te zien dat Abdou naar school blijft gaan. Als ik Abdou zie blijft hij steeds dichtbij me. Voor hem ben ik zijn 'witte mama' en ik vind dat een fijne gedachte. De meester van Abdou straalt één en al liefde uit naar de kinderen. Hij vertelt me dat hij heel blij is met wat ik voor Abdou doe en benadrukt nog eens dat dit voor Abdou het begin kan zijn van een goede toekomst. Als de vicieuze cirkel waarin Abdou's familie zich bevindt, doorbroken mag worden ben ik blij dat ik daarin een stukje hulp heb mogen bieden. Toen ik toegezongen werd door de kleuters kreeg ik echt een brok in mijn keel. Als je dit wilt zien/horen kun je het onder het kopje 'video's' op deze site vinden.

Aan het eind van de middag werd ik uitgenodigd door Haddy. Haddy is als een grote zus voor mij. Ze wist dat ik jarig was en ze wilde een birthday party voor me voorbereiden. Aan het begin van de avond ging ik naar haar huis. Ze had met andere vrouwen heerlijk vlees bereid op de bbq en mashed potatoes met salade erbij. Nadat we dit gezellig samen op hadden gesmuld, kwam de birthday cake op tafel. Opnieuw werd ik hartverwarmend toegezongen. Wat een fijne verrassing. Ik ben ontzettend blij om hier te zijn.