Music and more

"Wat wil je allemaal nog graag doen?" vraagt Alieu me. Naast een hele goede vriend is hij is mijn vaste chauffeur en brengt me overal waar ik naartoe wil. Het verkeer is met name in Serrekunda iedere keer een regelrechte uitdaging. Slechte wegen, veel opstoppingen, de claxon is een communicatiemiddel die soms versterkt wordt met wat gescheld en zo gaan we van A naar B. Ik denk eens goed na, ik heb al zoveel gedaan en gezien, zoveel ervaringen opgedaan. "Ik zou heel graag nog live Afrikaanse muziek willen horen" zeg ik tegen Alieu. Hij zegt erover na te denken. Normaal is er veel live muziek op straat, maar door het wegblijven van de toeristen i.v.m. covid loont het voor de muzikanten veelal niet genoeg. We gaan richting strand. Dit keer gaan we op een andere plek het strand op dan we gewend zijn. Ik plant mijn stoel onder een palmboom en loop af en toe naar het water om pootje te baden. Dan komen er 3 mannen op me af met prachtige Afrikaanse instrumenten. Het zal toch niet? Jawel, ze blijven staan en ik krijg een privé concert ten gehore. Mijn hart maakt een sprongetje. 

Als we weer door Serrekunda rijden, komen we langs het fenomeen 'The Big Tree'. Nog nooit eerder heb ik zo'n grote boom gezien. Hij staat heel imposant middenin het altijd drukke Serrekunda. Er zijn veel dingen naar hem vernoemd: de straat waarin hij staat, restaurantjes, winkeltjes. De boom is nog groter geweest, maar er is een stuk weggehaald in het verleden om ruimte te maken voor de straat. Gelukkig heeft de boom dit overleefd. Iedereen kent de grote boom hier en als er naar de weg gevraagd wordt, wordt de grote boom vaak als herkenningspunt gebruikt. "Bij de grote boom neem je de tweede straat rechts..." Sommige mensen zien in de uitstulpsels van de boom (aan de linkerkant op de foto) de kop van een neushoorn. Ik vraag me af hoe oud deze boom wel niet is en waarvan de boom in al die jaren stille getuige is geweest. 

Het is weekend en ik heb opnieuw logeetjes in huis. Gistermorgen waren ze al vroeg op. Ze hadden iets van eten meegenomen en dit werd als ontbijt opgewarmd. Het is een lokale lekkernij die 'Ebbeh' heet. Het is een prutje dat gemaakt wordt van o.a. cassave, palmolie, chili's en iets van vis. Ebbeh wordt veel langs de weg verkocht. Je krijgt dan een schep Ebbeh in een boterhamzakje en dan maak je een gaatje onderin het zakje en zuigt de Ebbeh eruit. De kinderen vroegen me gisteren of ik wilde proeven en ik zag in het schaaltje bovenop de prut een krab liggen. Ik zei dat ik een broodje kaas als ontbijt wilde nemen en dat ze het dus zelf lekker op konden smikkelen. Je hoeft immers niet alles te proberen? De krab moest verdeeld worden in 3. Hij werd in stukken gebroken en tot mijn stomme verbazing namen ze die delen zo in de mond waarop ze het luid hoorbaar in stukken kauwden. De harde delen werden uitgespuugd en zo zaten ze heerlijk te smullen.