Yellow submarine

Op 18 oktober ben ik per trein van Galway naar Rathdrum gereisd. Het was een lange reis en het was dan ook al avond toen ik in Rathdrum aankwam. In de trein werd ik gebeld door Daphne: "Suzan, I am waiting for you at the station. The white car with the black roof, that's me." Wat ontzettend lief van Daphne en dat op een moment waarop ik even in een dipje weg dreigde te zakken. Daphne nam me mee naar haar prachtige B&B the Stirabout Lane. Het werd me al gauw duidelijk dat zij een persoon is die veel gevoel heeft voor het sfeervol inrichten van een ruimte. Het was een verademing om bij haar te gast te zijn. In de ochtend ging ik de ontbijtkamer binnen en alle tafels waren sfeervol gedekt en in de keuken stond Daphne met een schort om te werken aan het ontbijt. Van de menukaart koos ik 'poached eggs on potatoe waffles with homemade tomatoe chutney' en daarnaast kwam er toast op tafel die belegd kon worden met verschillende soorten zelfgemaakte jam. Hoe goed kun je de dag beginnen! Veel meer dan de B&B en het station heb ik van Rathdrum niet gezien. Ik moest nl. al weer op tijd de trein nemen naar Rosslare. In de haven van Rosslare ging ik aan boord van de ferry die me naar Cherbourg in Frankrijk bracht. Op zondagochtend 20 oktober 9:30 uur zette ik voet aan wal in Cherbourg. 

Cherbourg is een mooi stadje aan de kust in Normandië. Achter de kapsalon van Muriël, vlakbij het centrum, is een ruimte ingericht om te verhuren als air bnb-adres. Het bed ligt heerlijk, de douche heeft een lekkere harde straal en dus kom ik hier de tijd wel door. Op advies van Muriël ben ik vanmorgen naar la Cité de la Mer gegaan. Dit maritiem museum is zeer zeker de moeite waard om een bezoek aan te brengen. Ik vond het zo jammer dat mijn oudste zoon Nico niet bij me was, hij was hier ogen tekort gekomen. Nico is pas bevorderd als sergeant adelborst bij de marine waar hij een officiersopleiding volgt. Ook zit hij in het traject van keuringen voor de onderzeedienst hetgeen hem erg aantrekt. Vanmorgen heb ik meerdere onderzeeërs gezien en eentje, le Redoutable, ligt aangemeerd bij het museum en is toegankelijk voor museumbezoekers. Ik ben de hele Redoutable doorgekomen al moest ik me er af en toe wel voor in allerlei rare bochten wringen. Naast onderzeeërs vind je in het museum ook verschillende grote aquaria. Wat is het toch rustgevend om op een bankje voor zo'n aquarium te zitten en te kijken naar al die prachtige vissen, de één nog kleurrijker dan de ander.

Het museum nodigt je ook uit om actief op ontdekkingsreis onder water te gaan. Met een tiental Fransozen vormde ik de blauwe groep. We moesten een parcours afleggen waarin we aan de hand van filmpjes werden voorbereid voor de reis. We kwamen in een ruimte waarin je kon oefenen te lopen als het onderwaterschip schommelde. Ook moesten we handgebaren leren die onder water van pas konden komen. Uiteindelijk kwamen we in een soort van capsule terecht waar onze onderwaterreis begon. Het was een prachtige simulatie met 3-D beelden en bewegende stoelen. Het leuke was dat we ongemerkt werden gefilmd en dat die beelden van ons uiteindelijk in een soort journaalverslag van onze reis werden verwerkt.  Dit soort projecten maken een museum meteen veel levendiger en interessanter. Verder was er nog een gedeelte over de Titanic. Het was nl. in de haven van Cherbourg waar op 10 april 1912 de lading en 274 passagiers aan boord gingen van de Titanic om, zoals bekend, niet meer terug te keren. Ik ga Cherbourg morgen maar weer per trein verlaten...