Assalamu aleykum
21 februari 2023 - Serrekunda, Gambia
Het zijn de afrondende dagen; komende zaterdag staat mijn terugreis gepland. Ik ben blij dat ik dan weer naar huis, naar mijn gezin ga, maar ik ga het leven hier ook erg missen. Het klimaat, de cultuur, de mensen, ik voel me hier altijd erg thuis. Een groot verschil tussen het leven hier en in Nederland is de laid-back instelling hier. Bij ons is het leven zo jachtig. Alles en iedereen staat op tijd. Zoals de uitdrukking hier gebezigd wordt: Europeanen hebben de klok, wij hebben de tijd. Als je hier een afspraak maakt met iemand voor een bepaald tijdstip, zeg 10 uur in de ochtend, dan kan diegene er ook best nog om 11 of 12 uur aankomen. Niemand die daar van op kijkt, of daar boos om wordt, zo gaat het gewoon.
Mijn 'to-do-list' is geheel afgevinkt. Ik ben blij en dankbaar voor alles wat ik heb kunnen doen. 'Oude' vrienden ontmoet en 'nieuwe' vrienden gemaakt. De voortgang van de projectjes die ik hier heb opgezet met eigen ogen gezien en nieuwe inspiratie opgedaan. De laatste dagen vul ik met name met mijn familie hier: samen naar het strand gaan, winkelen enz. Het is erg warm de laatste dagen. Het is dan heerlijk vertoeven voor het huis van mijn 'tweelingzus' Haddy. We zitten daar in de schaduw van de mangobomen. Vele mensen lopen voorbij en we groeten elkaar: "assalamu aleykum", "aleykum assalam". Mensen blijven staan of pakken er een stoel bij en we maken een praatje. Onderwijl wordt er natuurlijk attaya gemaakt. Attaya is de groene, Chinese thee, die hier gedronken wordt. Het maken is een ritueel op zich. Ik ga het echt missen allemaal, maar kijk vooral met een dankbaar en voldaan gevoel terug. Bedankt dat jullie meegelezen en -geleefd hebben.
Liefs en tot ziens,
Suzan.
Afscheid nemen van mensen die je lief hebt is lastig, aan de andere kant verlang je ook weer naar de dierbaren in Nederland .
Ik wens je een hele goede reis terug.
Groetjes Rolanda
Groetjes Alie