Whooh!

Voor het eerst een nachttrein nemen is een hele belevenis. Mijn trein vertrok om 22:34 uur vanaf Krakow. Het is een grote internationale intercity lijn die o.a. de plaatsen Boedapest, Praag en Wenen aandoet. Je moet voor deze nachttrein reserveren en ik had besloten om een stoel te reserveren dus geen bed in een slaapcoupé. Mijn stoel bevond zich in een 6-persoons coupé en was gesitueerd naast de wand met de schuifdeur naar het halletje. Tegenover mij zat Krysta, een meisje van rond de 20 die eigenlijk heel makkelijk een slaaphouding aan wist te nemen en dus vrij snel was vertrokken. Ik bleef maar draaien en woelen en kon de slaap niet vatten. Rond 02:30 uur had de slaap het uiteindelijk ook van mij gewonnen en was onze hele coupé in een serene rust. Plotselinge werd die rust ruw verstoord; de schuifdeur waar Krysta en ik met onze hoofden tegenaan lagen werd met een ferme slag opengedaan, een fel groot licht werd aangedaan en daar stond 'ie dan: Een forse conducteur wiens uniform toch wel erg militaristisch aandeed en die met een barse stem ons om onze papieren vroeg. Ik schrok me lam en riep met een slaperige kop: "Whooh, wat is dit wel?" Krysta's gezicht ging van geschrokken en slaperig naar een big smile om mijn kreet zo middenin de nacht. Zo gaat dat dus in een nachttrein. Elke keer als je een grens overgaat komen er als soldaat verklede conducteuren in de trein je opnieuw vragen naar je papieren. En de manier waarop ze dat doen geeft je soms het idee alsof je meespeelt in een oorlogsfilm.

Vanmorgen reden we vanuit Slowakije Hongarije binnen. De zon scheen meteen uitbundig en wat een prachtige landschappen gingen aan ons voorbij, echt genieten! Boedapest is een prachtige stad. Morgen nog een dagje hier en daarna gaat de reis weer verder.