Stel niet uit

Het aftellen is nu echt begonnen. Over 10 dagen vertrek ik naar Gambia is het plan. Ik zie ernaar uit om vrienden nu in het echt te ontmoeten. Berichtjes sturen of bellen is leuk, maar er mist toch altijd een extra dimensie. "Auntie Suzie, when are you coming?" vroeg Baba van 10 me laatst en het enthousiasme in zijn stem was hartverwarmend. Zo fijn, dat gevoel dat ernaar je komst uitgekeken wordt en dat je welkom bent. Eén van de mensen die ik graag wilde ontmoeten is Ablie, maar dat zal helaas niet meer gaan. Hij wist dat ik van plan was om te komen, maar hij overleed in augustus. Ik was er best verdrietig om en het deed me weer eens beseffen hoe kwetsbaar wij mensen zijn en dat onze tijd hier beperkt is. Reden te meer om de dingen die je graag nog eens wilt doen niet uit te stellen. Grijp de mogelijkheden die je hebt en leef je leven welbewust.

Vandaag kreeg ik nog een doos met allerlei schoolspullen. Er zijn inmiddels al 2 koffers ingepakt met 'uitdeeldingen'. Voor de zekerheid heb ik bij de Action toch nog een bagageweegschaal meegenomen. Ik wil bij het inchecken liever niet voor verrassingen komen te staan. Er komt nog een derde koffer bij met mijn eigen spullen. De voorbereidingen lopen gesmeerd. De dagen worden hier al weer kouder en korter. Wie mij een beetje kent, weet dat ik echt een zomermens ben. In Gambia schommelt de temperatuur deze dagen tussen min. 24 en max. 32 graden. De zomerkleding gaat dus in de koffer.