Natuurlijk!

Ik vind het bijzonder dat Afrikaanse mensen zo dichtbij de natuur leven. Als wij lichamelijke klachten hebben, zoeken we de oplossing vaak in het medicijnschap van de drogist. Meestal hebben we geen idee wat er in deze medicijnen zit, we slikken ze gewoon. Hier in Gambia wordt de oplossing vaak gezocht in de natuur. Heb je last van een branderige, jeukende huid, dan doe je daar het sap van de aloë vera plant op. En mocht je denken dat energy drinks een westerse uitvinding is, dan kan ik je vertellen dat de bron van deze drankjes toch echt hier in Afrika ligt. Op de eerste foto zie je een zak met Kolanoten. Hier weten ze al generaties lang dat het kauwen op deze noot je een boost aan energie geeft. Ook weten ze dat je op moet passen er niet verslaafd aan te raken. Op de 2e en 3e foto zie je de peulen/zaden van de moringaboom. Mensen met diabetes hebben over het algemeen erg veel baat bij het eten van deze zaden. Een moringazaadje per dag kan je suikerspiegel laten dalen. Ook valt het me op dat fruit hier er veel natuurlijker uitziet dan bij ons. Fruit in onze supermarkten is vaak zo ideaal van vorm en kleur, daar moet wel iets kunstmatigs mee gebeurd zijn, denk ik. Hier komt het fruit van de boom en belandt dezelfde dag nog in de kleine fruitstalletjes langs de wegen. Heerlijk zo'n banaan die misschien wat minder perfect oogt, maar zoveel rijker van smaak is. Op de vierde foto nog een mangoboom met kleine mango's in wording. Er zijn talloze mangobomen hier. Ze geven twee keer per jaar vrucht en ze zijn nu jammer genoeg nog niet groot en rijp genoeg. 

Vandaag ben ik naar de markt van Banjul geweest. Alhoewel Banjul de hoofdstad is, is Serrekunda toch veel groter en drukker. De markt in Banjul is dan ook iets minder druk en qua sfeer iets meer ontspannend. Ik heb wat souveniertjes gekocht en wat cadeautjes voor mijn Gambiaanse familie hier. Als je de markt uitloopt, loop je vrijwel meteen het strand op. De vissers hadden een hele stapel gitaarvissen gevangen. Wat een aparte dieren zijn dat en het zijn ook echt joekels. Ze worden op het strand meteen in stukken gesneden en schoongemaakt. 

Morgen is het independence day. Er zal een parade zijn in Banjul. Ik hoef daar niet meer naartoe, want toevallig waren ze bezig met een generale repetitie. Ik ben het veld opgeglipt en heb vanaf een prima plekje alles kunnen volgen. Verschillende legeronderdelen en de politie stonden opgesteld en oefenden het marcheren. Het muziekkorps van het leger speelde vrolijke deuntjes. Ik vond het grappig hoe, op het laatste moment, alles nog gauw voorzien werd van een keurig wit verflaagje en de rommel op straat ijverig werd opgeruimd. Banjul is er klaar voor. 58 Jaar onafhankelijkheid mag gevierd worden. 

Een week geleden gaf een gezin in Nederland aan ook het schoolgeld van een Gambiaans kind te willen supporten.  We hebben hen aan Ansu gekoppeld. Een 11-jarige jongen die ook nog nooit naar school is geweest. Ansu was erg blij toen we het hem vertelden. Hij spreekt bijna geen Engels maar alleen Wolof. Hij zal op school Engels leren, want dat is de voertaal hier. Het is zo belangrijk dat hij leert lezen en schrijven. Ik ben erg blij dat we op deze manier echt een groot verschil kunnen maken in het leven van deze kinderen.