It's time for Africa!

Gisteren is mijn verlof ingegaan. Tijd om de draad op te pakken in mijn reislogboek. Terwijl ik dit zit te schrijven, schalt Shakira's 'it's time for Africa' door de huiskamer. Ik heb zin om mee te zingen en te dansen, het zijn de reiskriebels die me daartoe aanzetten. Gisteren heb ik de eerste reisvaccinaties gekregen. Ik zou ze allemaal tegelijk krijgen, maar die tegen de gele koorts was niet up to date meer en dus moet ik woensdag nog een keer geprikt worden. Over 3 weken vertrek ik naar Gambia. Ik heb dus nog even de tijd voor de voorbereidingen. Er is al één koffer gevuld met allemaal dingen om uit te delen. Van mijn schoonzusje kreeg ik een tas vol spullen en er is ook een bedrijf dat me m.n. schoolspulletjes heeft gegeven. Heel fijn om op die manier ondersteund te worden. Het wordt puzzelen om optimaal gebruik te maken van de toegestane bagageruimte. 

Gambia is het kleinste land in Afrika. Het ligt in West-Afrika en het is een smalle strook dat geheel omgeven wordt door Senegal. Kenmerkend is de rivier die door het land stroomt. De hoofdstad van Gambia is Banjul. Zoals vele landen in Afrika heeft Gambia ook erg geleden onder het harde regime van een dictator. Deze dictator Yahya Jammeh is begin 2017 verdreven nadat hij de verkiezingen had verloren. Nu is Gambia een vredig land, waar de mensen gastvrij en vriendelijk zijn. Gambia wordt niet voor niets 'The smiling coast of Africa' genoemd. 

Ik heb een netwerk opgebouwd in Gambia. De contacten zijn goed en ik probeer met de mensen daar kleine projecten op te zetten om de lokale bevolking te helpen. We hebben een stuk land gehuurd. Dat land is bewerkt en geschikt gemaakt voor het verbouwen van cassave. De mensen die eraan werken, kunnen van de oogst hun eigen families te eten geven en ook een gedeelte verkopen om inkomsten te genereren. Ook ondersteun ik een gezin waarvan de ouders analfabeet zijn door het schoolgeld van hun oudste zoon te betalen. Daarnaast heb ik mensen in hun omgeving ingeschakeld die erop toezien dat de jongen dagelijks naar school blijft gaan en die de ouders bijstaan in het contact met school. Ik hoop dat op die manier een vicieuze cirkel doorbroken wordt. Een goede toekomst begint volgens mij bij onderwijs. Ik hoop tijdens mijn reis deze projectjes met eigen ogen te zien. Een bezoek aan het cassaveveld, aan meerdere scholen en een weeshuis staan o.a. op het programma. Inspiratie opdoen voor meer toekomstige projectjes. Daarnaast wil ik ook vakantie vieren. Genieten van de mooie stranden, het lekkere weer en de contacten met de lokale bevolking. 

Wil je mijn belevenissen in Gambia volgen? Je kunt volger worden van dit reisdagboek, dan krijg je iedere keer als ik een verhaal heb toegevoegd bericht. Ik vind het leuk om te schrijven en hoop dat mijn verhalen met plezier gelezen zullen worden.